De bedoeling was om heel rustig en vriendelijk af te sluiten. Maar er moet me toch eerst iets van het hart. Ik ben er helemaal klaar mee. Van die geitenwollensokken types die de dieren belangrijker vinden dan de gezondheid van mensen. Deze week is in Utrecht een meisje gebeten door een wolf. Je kon erop wachten dat het een keer ging gebeuren. Gelukkig is het met een sisser afgelopen maar het is de vraag of dat de volgende keer weer zo gaat. En wat zeggen ze dan: dat meisje had daar niet mogen komen. Ze hadden op moeten letten en het dier verjagen. Ik heb een beter idee: laten we op het dier gaan jagen. Als we zo doorgaan zit ons landje straks vol met wolven waar in de natuur niet voldoende voedsel voor is.
Een ander voorbeeld van misplaatste dierenbescherming zien we momenteel in Markelo. Midden in ons dorp zijn ze begonnen met de sloop van het gebouw van voormalig Countus en Rabobank. Maar nu kan het zijn dat er heel misschien vleermuizen huizen in deze gebouwen. Met als gevolg dat de sloop is stilgelegd. Er moet eerst onderzocht worden of er vleermuizen zitten. Aangezien de vakanties eraan komen kan de uitkomst van zo’n onderzoek nog wel even duren. Het is nu nog maar de vraag wanneer het slopen eindelijk klaar is. Ik ben blij dat ik er niet dichtbij woon want het is een grote ravage waar je nu op kijkt. Komen er eindelijk woningen bij in Markelo, ligt alles op z’n gat voor een paar fladderende beestjes. Wanneer worden we eindelijk wakker in ons land? Laten we stoppen met luisteren naar volop gesubsidieerde groene clubs die ons land om zeep helpen.
Jullie zijn aan het lezen met mijn laatste column voor Maarkelsnieuws. De titel van mijn eerste column was: Zeg eens ja. Ik heb 4 jaar geleden ja gezegd en heb daar nooit spijt van gehad. Na 45 columns is het klaar. Niet omdat ik het niet meer leuk vind. Maar gewoon omdat het tijd is voor iemand anders. Jullie weten zo langzamerhand wel hoe ik over bepaalde dingen denk. Dat ik me erger aan zaken zoals hierboven beschreven. Dat ik het boerenverstand een warm hart toedraag. Dat ik gek ben op toneelspelen. En ga zo maar door. Heel wat onderwerpen zijn voorbijgekomen de afgelopen jaren. Ik heb het met heel veel plezier geschreven. De ene keer ging het wat soepeler dan de andere keer. Af en toe had ik op zaterdagmorgen nog geen onderwerp voor het verhaal van zondag. Maar uiteindelijk kwam er altijd wat op papier. Ik heb er een liefde voor het schrijven aan over gehouden.
Volgens mij is er met Jan van der Schoot, een perfecte vervanger gevonden. Ik wens hem heel veel plezier met het schrijven. Het team van Maarkelsnieuws wil ik bedanken voor de kans en het vertrouwen. Het was een hele mooie tijd met een groep enthousiaste vrijwilligers. Geweldig!
En tenslotte wil ik jullie als lezers bedanken dat jullie eens in de 4 weken met mij wakker wilden worden op de zondagmorgen. Dank voor de reacties. Natuurlijk was niet iedereen het altijd met me eens maar dat hoort ook zo. Een column moet af en toe wat prikkelen en schuren. Het ga jullie goed, we komen elkaar ergens in Markelo weer tegen. Voor nu gaat de laptop dicht, het is klaar.
Prettig weekend,
Rinus